Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

per locum

  • 1 per-crepō

        per-crepō —, —, āre,    to resound, ring: locum percrepare vocibus.

    Latin-English dictionary > per-crepō

  • 2 per-errō

        per-errō āvī, ātus, āre,    to wander through, roam over: forum, H.: locum, V.: arva pererrantur Peligna, O.: (alqm) Luminibus, surveys, V.

    Latin-English dictionary > per-errō

  • 3 per-texō

        per-texō xuī, —, ere,    to go through with, accomplish: locum graviter: quod exorsus es<*>

    Latin-English dictionary > per-texō

  • 4 per-trahō

        per-trahō trāxī, trāctus, ere,    to draw along, drag, conduct forcibly: ratem ad ripam, L.: mulierem Romam ad centumviros, Ph.—To entice, lead on: in locum iniquum pertractus, L.

    Latin-English dictionary > per-trahō

  • 5 per-veniō

        per-veniō vēnī, ventus, īre,    to come up, arrive: nisi Hispanorum cohors pervenisset, L.: in fines Eburonum, Cs.: ad portam: in summum montis, O.—To reach, come, fall: duodecim secures in praedonum potestatem pervenerunt: ut omnis hereditas ad filiam perveniret: annona ad denarios L in singulos modios pervenerat, had risen to, Cs.: verba aures non pervenientia nostras, O.: est in thalami tecta Perventum, V.—Fig., to come, arrive, reach, attain: sine me pervenire, quo volo, go through with my story, T.: quoniam ad hunc locum perventum est, at this point, Cs.: in senatum, i. e. become a senator: ad primos comoedos, become a first-rate comedian: si in tua scripta pervenero, be mentioned in your writings: ex quā (deditione) ad rem p. damna pervenerint, S.: cuius in amicitiam, N.: ad desperationem, Cs.: ad septuagesimum (regni annum): vivi pervenimus, ut, etc., we have lived to endure, etc., V.: pervenirier Eo quo nos volumus, attain our object, T.: ad quem perventum non est, whose turn was not reached: ad manūs pervenitur.

    Latin-English dictionary > per-veniō

  • 6 locum

    lŏcus (old form stlocus, like stlis for lis, Quint. 1, 4, 16), i, m. ( lŏcum, i, n., Inscr. ap. Grut. 129, 14; plur. loci, single places; loca, places connected with each other, a region; cf. Krebs, Antibarb. p. 666 sq., and v. infra), a place, spot.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    adsedistis in festivo loco,

    i. e. the theatre, Plaut. Mil. 2, 1, 83:

    locum sibi velle liberum praeberier, ubi nequam faciat clam,

    id. Poen. 1, 1, 49; 3, 3, 44; cf.

    3, 2, 25: omnes copias in unum locum convenire,

    Cic. Att. 8, 16, 2:

    Galli qui ea loca incolerent,

    Caes. B. G. 2, 4:

    locorum situm naturam regionis nosse,

    Liv. 22, 38:

    Romae per omnes locos,

    Sall. J. 32:

    facere alicui locum in turba,

    Ov. A. A. 2, 210:

    ex loco superiore agere, of an orator speaking from the rostra, or of a judge pronouncing judgment: de loco superiore dicere,

    Cic. Verr. 2, 2, 42, § 102:

    ex aequo loco, of one speaking in the Senate or conversing with another: et ex superiore et ex aequo loco sermones habiti,

    id. Fam. 3, 8, 2:

    ex inferiore loco,

    to speak before a judge, id. de Or. 3, 6, 23: primus locus aedium, a dwelling on the ground-floor, Nep. praef. 6.— A post, position: loco movere, to drive from a place or post, Ter. Phorm. prol. 32; so,

    loco deicere,

    Hor. Ep. 2, 2, 30:

    loco cedere,

    to give way, abandon one's post, retire, Sall. C. 9; Caes. B. G. 1, 15.—
    B.
    In partic.
    1.
    A place, seat, in the theatre, the circus, or the forum:

    Servi ne obsideant, liberis ut sit locus,

    room, seats, Plaut. Cas. prol. 23.—

    Esp. the place assigned by the Senate to foreign ambassadors: locum ad spectandum dare,

    Cic. Mur. 35, 73; 34, 72; so Liv. 30, 17. — Plur. loca, Liv. 34, 44, 5; Vell. 2, 32, 3; Suet. Claud. 21; id. Ner. 11; Plin. 8, 7, 7, § 21.—But plur. loci, Tac. A. 15, 32.—
    2.
    So of the lodging, quarters, place of abode assigned to foreign ambassadors for their residence:

    locus inde lautiaque legatis praeberi jussa,

    Liv. 28, 39, 19; 30, 17, 14; 42, 26, 5; Symm. Ep. 4, 56; Sid. Ep. 8, 12:

    loca lautia,

    App. M. 3, p. 140, 30.—
    3.
    A piece or part of an estate:

    stricte loquendo locus non est fundus sed pars aliqua fundi,

    Dig. 50, 16, 60:

    locus certus ex fundo possideri potest,

    ib. 41, 2, 26.—
    4.
    A place, spot, locality; a country region: hau longe abesse oportet homines hinc;

    ita hic lepidust locus,

    Plaut. Rud. 1, 4, 35:

    nunc hoc ubi abstrudam cogito solum locum,

    id. Aul. 4, 6, 7:

    non hoc ut oppido praeposui, sed ut loco,

    Cic. Att. 7, 3, 10; Verg. A. 1, 530; Caes. B. G. 5, 12.— Poet. of the inhabitants of a place, a neighborhood:

    numina vicinorum odit uterque locus,

    Juv. 15, 37.—Of a place where a city once stood, a site:

    locus Pherae,

    Plin. 4, 5, 6, § 13:

    locus Buprasium, Hyrmine,

    id. ib.; cf. Ov. F. 2, 280.— Plur. rarely loci:

    quos locos adiisti,

    Plaut. Trin. 4, 2, 86:

    locos tenere,

    Liv. 5, 35, 1:

    occupare,

    Sall. J. 18, 4; 76, 1; Lucr. 4, 509; Verg. A. 1, 306; 2, 28; Prop. 4 (5), 8, 22; Tac. A. 1, 61; 13, 36; Suet. Tib. 43.—Usually loca:

    loca haec circiter,

    Plaut. Cist. 4, 2, 8:

    venisse in illa loca,

    Cic. Fam. 9, 2, 5; id. Fin. 5, 1, 2 sq.; Caes. B. G. 2, 4, 2; Lucr. 1, 373; 2, 146; Cat. 9, 7; 63, 3; Sall. J. 18, 11; 54, 3; Verg. G. 2, 140; id. A. 1, 51; 2, 495; Hor. C. 1, 22, 7; Tib. 4, 1, 97; Ov. M. 10, 29; Liv. 1, 1, 5; 1, 5, 2; 1, 6, 4 et saep.—
    5.
    In war [p. 1075] or battle, a post, station (plur. loca):

    tum loca sorte legunt,

    Verg. A. 5, 132:

    loca jussa tenere,

    id. ib. 10, 238:

    loca servare,

    Amm. 25, 6, 14.—
    6.
    Loci and loca, of parts of the body:

    loci nervosi,

    Cels. 5, 26, 26.—Esp.:

    muliebres,

    Varr. L. L. 5, 2, 15; and without adj., in females, the womb:

    si ea lotio locos fovebit,

    Cato, R. R. 157, 11:

    cum in locis semen insederit,

    Cic. N. D. 2, 51; Cels. 2, 8. —Of animals, Col. 6, 27, 10.—Of birds, Col. 8, 11, 8; Lucr. 14, 1246; Plin. 11, 37, 84, § 209; Cael. Aur. Acut. 3, 17:

    genitalia,

    Col. 7, 7, 4; cf. id. 8, 7, 2; 8, 11, 8;

    in males,

    Lucr. 4, 1034; 4, 1045.—
    7.
    Communis locus,
    (α).
    The place of the dead:

    qui nunc abierunt hinc in communem locum,

    Plaut. Cas. prol. 19.—
    (β).
    A public place:

    Sthenius... qui oppidum non maximum maximis ex pecunia sua locis communibus monumentisque decoravit,

    Cic. Verr. 2, 2, 46, § 112.—
    8.
    A burial-place, grave; very freq. in epitaphs; v. Inscr. Orell. 8; 4499; 4500 sq.
    II.
    Trop.
    A.
    A topic of discussion or thought; a matter, subject, point, head or division of a subject.
    1.
    In gen.:

    cum fundamentum esset philosophiae positum in finibus bonorum, perpurgatus est is locus a nobis quinque libris,

    Cic. Div. 2, 1, 2:

    Theophrastus cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos,

    id. Fin. 1, 2, 6:

    hic locus, de natura usuque verborum,

    id. Or. 48, 162:

    philosophiae noti et tractati loci,

    id. ib. 33, 118:

    ex quattuor locis in quos honesti naturam vimque divisimus,

    id. Off. 1, 6, 18; id. Inv. 2, 3, 11; 2, 5, 16; 2, 8, 26 et saep.; Quint. 2, 4, 27; 2, 11, 6; 5, 8, 4; Juv. 6, 245; Tac. Or. 31.—
    2.
    Esp.: loci, the grounds of proof, the points on which proofs are founded or from which they are deduced:

    cum pervestigare argumentum aliquod volumus, locos nosse debemus,

    Cic. Top. 2, 7; id. de Or. 1, 13, 56; 3, 55, 210:

    traditi sunt ex quibus argumenta ducantur duplices loci,

    id. Or. 35; so sing.:

    itaque licet definire, locum esse argumenti sedem,

    id. Top. 2.—
    3.
    Esp.: loci communes, general arguments, which do not grow out of the particular facts of a case, but are applicable to any class of cases:

    pars (argumentorum) est pervagatior et aut in omnis ejusdem generis aut in plerasque causas adcommodata: haec ergo argumenta, quae transferri in multas causas possunt, locos communis nominamus,

    Cic. Inv. 2, 14, 47 sq.; cf. the passage at length; id. ib. 2, 16, 50 sq.; 2, 18, 56; Auct. Her. 3, 8, 15; Quint. 2, 1, 9; 3, 1, 12; 5, 1, 3; 5, 13, 57 al.— Sing.:

    vix ullus est tam communis locus, qui possit cohaerere cum causa, nisi aliquo proprio quaestionis vinculo copulatus,

    Quint. 2, 4, 30:

    locus, for communis locus,

    id. 4, 2, 117; 5, 7, 32.—
    B.
    A passage in a book or author; plur. loci (Zumpt, Gram. §

    99): locos quosdam transferam,

    Cic. Fin. 1, 3, 7; Quint. 1, 1, 36; 1, 4, 4; 5, 13, 42; 6, 3, 36; Tac. Or. 22:

    locos Lucreti plurimos sectare,

    Gell. 1, 21, 7;

    but rarely loca: loca jam recitata,

    Hor. Ep. 2, 1, 223; Amm. 29, 2, 8.—
    C.
    Room, opportunity, cause, occasion, place, time, etc., for any thing:

    et cognoscendi et ignoscendi dabitur peccati locus,

    Ter. Heaut. 2, 1, 6:

    avaritia paululum aliquid loci rationi et consilio dedisset,

    Cic. Quint. 16, 53:

    de tuo in me animo iniquis secus existimandi videris nonnihil dedisse loci,

    to have given occasion, cause, reason, id. Fam. 3, 6, 6:

    dare suspicioni locum,

    id. Cael. 4, 9:

    dare locum dubitationis,

    id. Balb. 6, 16; Val. Fl. 4, 451: locum habere, to find a place:

    qui dolorem summum malum dicit, apud eum, quem locum habet fortitudo?

    Cic. Off. 3, 33, 117:

    in hoc altero dicacitatis quid habet ars loci?

    id. de Or. 2, 54, 219; so,

    locus est alicui rei: legi Aquiliae locus est adversus te,

    Dig. 9, 2, 27; cf.:

    huic edicto locus est,

    ib. 37, 10, 6; cf.:

    meritis vacat hic tibi locus,

    Verg. A. 11, 179:

    cum defendendi negandive non est locus,

    Quint. 5, 13, 8:

    quaerendi,

    id. 3, 8, 21.—Also in the sense of there is place for any thing, it finds acceptance:

    in poëtis non Homero soli locus est aut Archilocho, etc.,

    Cic. Or. 1, 4:

    si in mea familiaritate locus esset nemini nisi, etc.,

    id. Planc. 33, 82:

    maledicto nihil loci est,

    id. Mur. 5, 12: locum non relinquere, to leave no room for, not to admit, to exclude:

    vita turpis ne morti quidem honestae locum relinquit,

    id. Quint. 15, 49; so,

    nec precibus nostris nec admonitionibus relinquit locum,

    id. Fam. 1, 1, 2: nancisci locum, to find occasion:

    nactus locum resecandae libidinis,

    id. Att. 1, 18, 2:

    valde gaudeo, si est nunc ullus gaudendi locus,

    id. ib. 9, 7, 6.—
    D.
    In aliquo loco esse, to be in any place, position, situation, condition, state, relation:

    si ego in istoc siem loco, dem potius aurum, quam, etc.,

    position, place, Plaut. Bacch. 4, 9, 116:

    tanta ibi copia venustatum aderat, in suo quaeque loco sita munde,

    id. Poen. 5, 4, 8:

    in uxoris loco habere,

    Ter. Heaut. 1, 1, 52:

    in liberūm loco esse,

    Cic. de Or. 2, 49, 200; id. Planc. 11, 28; id. Brut. 1, 1; but more freq. without in:

    is si eo loco esset, negavit se facturum,

    id. Fam. 4, 4, 4:

    eodem loco esse,

    Sen. Ben. 3, 8, 2; 7, 14, 6.—Esp. with a gen.:

    parentis loco esse,

    Cic. Div. in Caecil. 19, 61:

    hostium loco esse,

    Liv. 2, 4, 7:

    fratris loco esse,

    Cic. Fam. 5, 3, 1; 7, 3, 6; Quint. 6, 1, 7:

    nec vero hic locus est, ut, etc.,

    not the proper occasion, Cic. Tusc. 4, 1, 1; id. Rosc. Am. 12, 33.— Hence, loco or in loco, at the right place or time, seasonably, suitably:

    posuisti loco versus Attianos,

    Cic. Fam. 9, 16, 4:

    epistolae non in loco redditae,

    id. ib. 11, 16, 1:

    dulce est desipere in loco,

    Hor. C. 4, 12, 28; so,

    locis: non insurgit locis? non figuris gaudet?

    Quint. 12, 10, 23:

    quo res summa loco?

    in what condition? Verg. A. 2, 322:

    quo sit fortuna loco,

    id. ib. 9, 723:

    quo sit Romana loco res,

    Hor. Ep. 1, 12, 25:

    quo tua sit fortuna loco,

    Stat. Th. 7, 558:

    missis nuntiis, quo loco res essent,

    Liv. 2, 47, 5:

    primo loco,

    in the first place, first in order, Juv. 5, 12.—Freq. as a partit. gen.:

    quo loci for quo loco,

    Cic. Att. 8, 10; id. Div. 2, 66:

    eo loci for eo loco,

    id. Sest. 31, 68; Tac. A. 15, 74:

    eodem loci,

    Suet. Calig. 53:

    ubi loci,

    Plaut. Merc. 5, 4, 26:

    ibidem loci,

    id. Cist. 3, 1, 53:

    interea loci for interea,

    meanwhile, Ter. Eun. 1, 2, 46:

    postea loci,

    after that, afterwards, Sall. J. 102:

    ubicumque locorum,

    Hor. Ep. 1, 3, 34:

    adhuc locorum,

    hitherto, Plaut. Capt. 2, 3, 25:

    ad id locorum,

    to that time, till then, hitherto, Sall. J. 63, 6; 73, 2; Liv. 22, 38, 12:

    post id locorum,

    after that, thereupon, Plaut. Cas. 1, 32:

    inde loci,

    since then, Lucr. 5, 437.—
    E.
    Place, position, degree, rank, order, office, of persons or things:

    summus locus civitatis,

    Cic. Clu. 55, 150:

    tua dignitas suum locum obtinebit,

    id. Fam. 3, 9, 2:

    quem locum apud ipsum Caesarem obtinuisti?

    id. Phil. 2, 29, 71:

    res erat et causa nostra eo jam loci, ut, etc.,

    id. Sest. 31, 68:

    Socrates voluptatem nullo loco numerat,

    id. Fin. 2, 28, 90:

    codem loco habere, quo, etc.,

    id. Prov. Cons. 17, 41; Caes. B. G. 1, 26, 6; 7, 77, 3; id. B. C. 1, 84, 2:

    indignantes eodem se loco esse, quo, etc.,

    Liv. 42, 37, 8:

    sed esto, neque melius quod invenimus esse, neque par, est certe proximus locus,

    Quint. 10, 5, 6:

    erat ordine proximus locus,

    id. 7, 3, 36:

    humili loco,

    id. 4, 2, 2.— Plur. loca:

    ut patricii recuperarent duo consularia loca,

    Liv. 10, 15, 8:

    quinque augurum loca,

    id. 10, 8, 3; 42, 34, 15:

    omnia loca obtinuere, ne cui plebeio aditus esset,

    id. 4, 57, 11; Tac. A. 2, 55:

    Vesta loca prima tenet,

    Ov. F. 6, 304.—Esp. of birth:

    infimo loco natus,

    Cic. Fl. 11, 24:

    esse summo loco natus,

    id. Planc. 25, 60:

    Tanaquil summo loco nata,

    Liv. 1, 34.—
    F.
    Loco, adverbially, in the place of, instead of, for:

    criminis loco putant esse, quod vivam,

    Cic. Fam. 7, 3, 6:

    haec filium suum sibi praemii loco deposcit,

    id. Inv. 2, 49, 144.

    Lewis & Short latin dictionary > locum

  • 7 durchwachen

    durchwachen, pervigilare (z.B. noctem). – vigiliis extrahere (unter Wachen hinschleppen, z.B. noctem). – durchwachte Nächte, auch vigiliae. durchwachsen, internasci. durchwandeln, peram bulare locum. ambulare per locum. – ire per alqm locum (einen Ort durchgehen). – perlustrare, percensere locum (durchwandern, um sich umzusehen). – die Stadt zu Fuße d., ambulare pedibus per urbem; pedibus emetiri spatium urbis. durchwandern, peragrare; vgl. »durchreisen no. II, durchwandeln«.

    deutsch-lateinisches > durchwachen

  • 8 durchgehen

    durchgehen, I) v. intr.: 1) durch einen Ort etc. gehen: (per) locum transire (auch von Wegen etc., z.B. viae per alienos agros transeunt: u. von Gestirnen, solem). – transmeare (hindurchziehen, z.B. v. Heere). – (per) locum pervadere, penetrare (pen. = durchdringen). – transvehi. vehi per locum (durchfahren, zu Wagen, zu Schiffe). – durchgehen lassen, transmittere (z.B. durcheinen Fluß etc.). Vgl. »Durchgang (gestatten, verwehren)«. – Uneig., gerade durchgehen, discrimen personae od. discrimina personarum non servare. neminem eximium habere. eundem esse omnibus (bei Personen); omne discrimen tollere. discrimen non facere (bei Sachen). – 2) entlaufen: fugere. aufugere. – velut effrenatum incerto cursu ferri (von einem Pferde). – das Pferd geht mir durch, me impotentem regendi equus invitum effert. – 3) v. einem Ende zum andern reichen: pertinere, durch etwas in alqd (z.B. in omnes partes, in omnia), od. bis zu etw., ad alqd usque. – 4) gebilligt od. bestätigt werden: vincere. devincere (siegen, v. einer Meinung, Ggstz. vinci, devinci, d. i. nicht d.). – valere (die Oberhand behalten, v. einer Meinung, v. einem Gesetzesvorschlag, einem Plane). – perferri (durchgebracht werden, von einem Gesetzesvorschlag). – accipi (angenommen werden, von einem Gesetzesvorschlag). – II) v. tr.: a) eig., s. durchwandeln, durchreisen, durchlaufen no. II, 1. – b) uneig., der Reihe nach, von Anfang bis zu Ende eine Sache durchnehmen: perlustrare (überschauen, oculis, animo). – exsequi persequi (in Rede und Schrift genau verfolgen; pers. durch alle Stufen, exs. bis zum Abschluß). – explicare (erläuternd oder genau beschreibend). – tractare. pertractare (ausführend, ausführlich behandelnd durchnehmen; pertr. durch alle Stufen etc.). – cognoscere (etw. einsehen, [625] um sich mit dem Inhalt desselben bekannt zu machen). – recensere (herzählen, durchzählen, durchmustern in Gedanken, in der Erzählung, in der kritischen Behandlung = beurteilend, beleuchtend durchgehen). – dispungere (prüfend durchgehen, revidieren, eine Rechnung). – alle Staaten d. (in seiner Rede), omnes obire oratione suā civitates: schnell u. flüchtig d., s. durchlaufen no. II, 2, c: noch einmal d., recognoscere. retractare (z.B. eine Schrift, um die etwa nötigen Verbesserungen zu machen). – Durchgehen, das, I) intr.: 1) = der Durchgang no. I, w. s. – 2) das Entlaufen: fuga (z.B. equi). – II) tr.: a) eig., das Durchwandern: peragratio. – b) uneig.: percursio (das rasche Überdenken, z.B. animi multarum rerum brevi tempore perc.). – recensio (prüfende Durchmusterung). – durchgehends, s. durchgängig no. II ( Adv.).

    deutsch-lateinisches > durchgehen

  • 9 durchkommen

    durchkommen, I) durch einen Ort reisen: per locum transire. – (per) locum pervadere, penetrare (durchdringen, mit Überwindung von Schwierigkeiten u. Hindernissen d.). – die Fliehenden konnten nirgends d., non patuit fuga; nullus fugae patuit locus. – II) mit [626] etwas durchl. = etwas vollenden, zustande bringen: absolvere, perficere alqd. – perlegere alqd (durchlesen, eine Schrift etc.). – III) = auskommen no. II, w. s. – IV) entkommen etc.: enatare. – defungi (abkommen, z.B. levi poenā: u. mendacio). – elabi ex iudicio (der Strafe vor Gericht entgehen). – e morbo evadere (von einer Krankheit davonkommen). – V) zu seiner Absicht gelangen; z.B. damit kommst du nicht durch, ita nihil efficies.

    deutsch-lateinisches > durchkommen

  • 10 hac

    hāc, adv. (= hāc viā) par ici.    - hac, per ripam et umbram, Cic. Leg. 1, 14: par ici, en suivant la rive et l'ombre.    - hac illac circumcursa, Ter. Haut. 512: cours par-ci, par-là, de tous côtés.    - hac... tenus: c. hactenus.
    * * *
    hāc, adv. (= hāc viā) par ici.    - hac, per ripam et umbram, Cic. Leg. 1, 14: par ici, en suivant la rive et l'ombre.    - hac illac circumcursa, Ter. Haut. 512: cours par-ci, par-là, de tous côtés.    - hac... tenus: c. hactenus.
    * * *
        Hac, Aduerbium per locum. Terent. Par ci ou je suis.
    \
        Hac, pro Illac. Terent. Par là.
    \
        - ita nunc hac, an illac eam, sum incerta Consilii. Plaut. Par ci, ou par là.
    \
        Hac illac circuncursa. Terent. Ca et là, De toutes parts, Par ci par là.
    \
        Hac non successit, alia aggrediamur via. Terent. En ceste sorte.

    Dictionarium latinogallicum > hac

  • 11 Durchreise

    Durchreise, transitus; iter per locum factum. – bei meiner D., transiens; me transeunte.

    deutsch-lateinisches > Durchreise

  • 12 durchstürmen

    durchstürmen, I) v. intr. *cum impetu per locum ferri. – II) v. tr.perrumpere.

    deutsch-lateinisches > durchstürmen

  • 13 herumstehen

    herumstehen, circumstare, absol. od. um jmd., alqm. – stare circum alqm od. alqd (um jmd. oder etwas stehen). – stipare alqm (um jmd. dicht herumstehen, bes. um ihn zu schützen). [1290]dispositos esse, auf einem Orte, in alqo loco, -in einem Orte, per locum (hier u. da hingelegt, -gestellt sein, v. Soldaten, auch v. Dingen, z.B. v. Geschütz auf den Mauern etc.). – circumiacēre, absol. od. (um) m. Dat. (herumliegen, v. Örtl., z.B. circumiacentia tecta). – die Herumstehenden (Umstehenden), qui circa sunt; in vicino stantes (die in der Nähe Stehenden); corona (der Zuhörerkreis).

    deutsch-lateinisches > herumstehen

  • 14 aliqua

    ălĭquā, adv. [aliquis] [st1]1 [-] par quelque endroit.    - iste cupere aliquā evolare, si posset, Cic. Verr. 1, 67: lui, il ne désirerait que s'envoler par quelque issue, si c'était possible.    - evadere aliquā, Liv. 26, 27, 12: sortir par quelque ouverture. [st1]2 [-] fig. par quelque moyen.    - si non aliquā nocuisses, mortuus esses, Virg. B. 3, 15: si tu n'avais trouvé quelque moyen de lui nuire, tu serais mort.
    * * *
    ălĭquā, adv. [aliquis] [st1]1 [-] par quelque endroit.    - iste cupere aliquā evolare, si posset, Cic. Verr. 1, 67: lui, il ne désirerait que s'envoler par quelque issue, si c'était possible.    - evadere aliquā, Liv. 26, 27, 12: sortir par quelque ouverture. [st1]2 [-] fig. par quelque moyen.    - si non aliquā nocuisses, mortuus esses, Virg. B. 3, 15: si tu n'avais trouvé quelque moyen de lui nuire, tu serais mort.
    * * *
        Aliqua, aduerbium per locum. Cic. Par aucun lieu, ou quelque part et voye.
    \
        Aliqua. Terent. Vereor ne vxor aliqua hoc resciscat mea. Par quelque moyen, En aucune sorte, Aucunement.

    Dictionarium latinogallicum > aliqua

  • 15 illac

    illāc, adv. [st2]1 [-] par là-bas. [st2]2 [-] là-bas.
    * * *
    illāc, adv. [st2]1 [-] par là-bas. [st2]2 [-] là-bas.
    * * *
        Illac, Aduerbium per locum. Par là, Par ilec.
    \
        Hac atque illac. Terent. Par deca et par dela, Par ci et par là, Par touts costez.
    \
        Video omnes damnatos, omnes ignominia affectos, illac facere. Cic. Estre de l'autre parti.

    Dictionarium latinogallicum > illac

  • 16 istac

    istac, adv. par là (où tu es).
    * * *
    istac, adv. par là (où tu es).
    * * *
        Istac, Aduerbium per locum. Terent. Par là où tu es.

    Dictionarium latinogallicum > istac

  • 17 Провалиться

    corruere; concidere; per locum cadere;

    • провалиться бы этим эдилам! - Male eveniat aedilibus!

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Провалиться

  • 18 pertranseo

    per-trānseo, īvī od. iī, īre, I) intr.: A) eig., v. Pers.: 1) überall umherziehen, qui pertransiit benefaciendo et sanando omnes oppressos a diabolo, Vulg. act. apost. 10, 38. – 2) an jmd. vorübergehen, Levita, cum esset secus locum et videret eum, pertransiit, Vulg. Luc. 10, 32. – B) übtr., v. Lebl.: 1) ganz hindurchgehen, cum viridis non pertransit aspectus, Plin. 37, 68. – 2) von einem Punkte zum anderen sich hinübererstrecken, sors filiorum Iudae a vertice montis usque ad fontem aquae, Vulg. Iosuë 15, 9. – v. Zuständen = sich erstrecken über usw., in omnes homines mors pertransiit, Vulg. Roman. 5, 12. – 3) ganz vorübergehen, a) v. der Zeit, ganz verstreichen, -verfließen, cum pertransissent decem dies, Vulg. 1. regg. 25, 38. – b) v. Zuständen, ganz vorübergehen, donec pertranseat indignatio, Hieron. in Iob 8, 26. v. 19: donec pertranseat furor tuus, Vulg. Iob 14, 13. – II) tr., ein Land ganz durchziehen, durch ein Land hindurchziehen, Caucasum, Albanos, Scythas, Hieron. epist. 53, 1: Macedoniam, Vulg. 1. Cor. 16, 5: fines Assyriorum, Vulg. Iudith 2, 12 (vgl. 3, 14): terram usque ad locum Sichem, Vulg. genes. 12, 6. – / Ungew. Imperf. pertransiebam, Itala Luc. 19, 1: Futur. pertranseam, Itala psalm. 41, 5, pertransiet, Vulg. Sirach 39, 5; Dan. 11, 40. Itala psalm. 102, 16.

    lateinisch-deutsches > pertranseo

  • 19 pertranseo

    per-trānseo, īvī od. iī, īre, I) intr.: A) eig., v. Pers.: 1) überall umherziehen, qui pertransiit benefaciendo et sanando omnes oppressos a diabolo, Vulg. act. apost. 10, 38. – 2) an jmd. vorübergehen, Levita, cum esset secus locum et videret eum, pertransiit, Vulg. Luc. 10, 32. – B) übtr., v. Lebl.: 1) ganz hindurchgehen, cum viridis non pertransit aspectus, Plin. 37, 68. – 2) von einem Punkte zum anderen sich hinübererstrecken, sors filiorum Iudae a vertice montis usque ad fontem aquae, Vulg. Iosuë 15, 9. – v. Zuständen = sich erstrecken über usw., in omnes homines mors pertransiit, Vulg. Roman. 5, 12. – 3) ganz vorübergehen, a) v. der Zeit, ganz verstreichen, -verfließen, cum pertransissent decem dies, Vulg. 1. regg. 25, 38. – b) v. Zuständen, ganz vorübergehen, donec pertranseat indignatio, Hieron. in Iob 8, 26. v. 19: donec pertranseat furor tuus, Vulg. Iob 14, 13. – II) tr., ein Land ganz durchziehen, durch ein Land hindurchziehen, Caucasum, Albanos, Scythas, Hieron. epist. 53, 1: Macedoniam, Vulg. 1. Cor. 16, 5: fines Assyriorum, Vulg. Iudith 2, 12 (vgl. 3, 14): terram usque ad locum Sichem, Vulg. genes. 12, 6. – Ungew. Imperf. pertransiebam, Itala Luc. 19, 1: Futur. pertranseam, Itala psalm. 41, 5, pertransiet, Vulg. Sirach 39, 5; Dan. 11, 40. Itala psalm. 102, 16.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pertranseo

  • 20 pertraho

    per-trăho, xi, ctum, 3, v. a., to draw or drag, to bring or conduct forcibly to a place (not in Cic. or Cæs.).
    I.
    Lit.:

    aliquem in castra,

    Liv. 7, 39:

    ratem ad ripam,

    id. 21, 28:

    pertractus ad Vitellium,

    Tac. H. 2, 72:

    mulierem Romam ad centumviros,

    Phaedr. 3, 10, 34:

    patriam suam in jus, ad aliam civitatem,

    Val. Max. 5, 3, 3 ext.:

    aliquem intra moenia vinctum,

    id. 7, n. 8.—
    b.
    To entice, allure to a place:

    in locum iniquum pertractus,

    Liv. 6, 24:

    hostem ad insidiarum locum,

    id. 21, 4, 4.—
    II.
    Transf., to draw out, extract:

    virus,

    Scrib. Larg. 173. —
    III.
    Trop., to lead away, lead astray: sui erroris arbitrio pertrahere et alios multos, Mos. et Rom. Leg. Coll. 15, 3, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > pertraho

См. также в других словарях:

  • AUREM (per) testes attrahendi ritus — per AUREM testes attrahendi ritus occurrit L. Baivarior. tit. 15. c. 2. Ille testis per aurem debet esse tracuts, quia sic habet. Lex vestra. Item tit. 16. c. 2. et. 6. In Charta, exarata ann. 35. Caroli M. in Metropoli Salisburg. Tom. III. p.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • EUCHARISTIAM (per) — per EUCHARISTIAM purgatio inter eas, quas vulgares vocant, locum olim non ignobilem obtinuit, ipsis Pontincibus ac Episcopis inita, et Conciliis quibusdam approbata; in quibus purgatio eiusmodi Sacerdotibus potissimum imponitur, a quibus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VEHI per Urbes — pompa Regalis. Virg. l. 6. Aen. v. 786. qualis Berecynthia mater Invehitur curru Phrygias turrita per urbes. Idem de Salmoneo, l. eôd. v. 587. Per Graiûm populos, mediaeque per Elidos urbem Ibat ovans, Divumque sibi poscebat honorem. Lucretius de …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LITHOSTROTOS — nomen loci, in quo sedit Pilatus, Christum Dominum nostrum morti adiudicaturus, qui locus sic dictus, quod stratus fuerat lapidibus. Eius mentio Ioh. c. 19. v. 13. Pilatus cum audîsset hunc sermonem eduxit foras Iesum consedit in tribunali, in… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Joachim Ehrenfried Pfeiffer — (* 6. September 1709 in Güstrow; † 18. Oktober 1787 in Erlangen) war ein deutscher evangelischer Theologe. Er lehrte an der Universität Erlangen. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Wirken 3 …   Deutsch Wikipedia

  • PULSATIO — in Chron. Wilhelmi Thorn. an. 1242. campanarum notat pulsationem, quae fit in signum honoris ac reverentiae erga aliquem, per locum illum transeuntem vel illuc advenientem, de quo ritu vide aliquid supra in voce Campana. Pulsare enim signa,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ligne — Ligne, f. penacut. Signifie ores le traict d un poinct à autre, sans largeur ne profondité aucune, laquelle est ou droicte, si c est la plus courte estenduë d un poinct à autre, ou courbe et cambrée, quand elle boucle et que ce n est la plus… …   Thresor de la langue françoyse

  • Legio X Gemina — Escudo de la Legio X Gemina a principios del siglo V, según la Notitia Dignitatum occ. Activa Desde el 70 a. C. hasta el siglo V …   Wikipedia Español

  • RYSVICUM i. e. RYSWYK — RYSVICUM, i. e. RYSWYK pagus celebris, et peramoenus Hollandiae, suburbanus Hagae Comitum, Potentissimi, Augustissimi, Felicissini, Serenissimi VILHELMI III. Magnae Britanniae Regis, Castro sumptuosissimo, magnificentissimo nobilitatus; in cuius… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • NUBES — in Sacris, a Deo saepius adhibita reperitur, cum Populo suo placuit se manifestare. Inprimis mamorabilis fuit Columna Nubis, quâ Aegyptô egressos Israelitas Deus per desertum duxit. Exod. c. 13. v. 21, 22. Dominus autem praecedebat eos, ad… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • place — Place, f. penac. Est un lieu subdial et à descouvert sans bastimens, et se prend tantost pour le rez de chaussée, Solum. Comme quand on dit, Il n y a que la place, Solum nudum, et sine superficie. Nuda area. Et tantost pour le lieu destiné au… …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»